Part XVI: Family and friends, home sweet home!

En dan sta je na 11 maanden op het vliegveld weer op je moeder en Martin te wachten. Zoals de reis in Zuid-Afrika begon, zo eindigt het samen in Ecuador. Althans, dat dacht ik... De grootste verrassing van de reis kwam toen namelijk nog. Nietsvermoedend draai ik mij op het vliegveld om toen ik met mijn moeder stond te praten en ik kijk opeens recht in het gezicht van mijn broertje, super!!! Samen met Sjak, Ies en Char, helemaal top! De rest van reis was helemaal georganiseerd dus ik hoefde niks meer te regelen, eindelijk vakantie. We gingen meteen het vulkanisch gebergte in naar een kratermeer met mooie uitzichten op de omliggende vulkanen. De eerste avond eindelijk weer samen eten en aan de borrel, als vanouds! Daarna door naar de evenaar, blijft bijzonder om over de 0-graden lijn te lopen. Ook wel grappig is dat een meter naar het noorden of zuiden écht verschil maakt. Niet alleen het water draait de andere kant op maar ook de zwaartekracht is anders wat je kon merken door bepaalde trucjes te doen. Vervolgens weer een dag terug naar Quito even de stad door om daarna lekker een middag in het thermaalbad te liggen en hierna verder te gaan de jungle in!

Midden in de jungle, allemaal geluiden om je heen, alles groen en een uitloper van de amazone langs de lodge. Dat blijft toch wel heel gaaf! 's Avonds een nachtwandeling de bossen door op zoek naar vogelspinnen, slangen, kikkers en andere insecten. Helaas geen slang maar wel tarantula's, schorpioenspinnen en heel veel andere rare beesten! Aan de gids hadden we weinig vanwege de grote groep, dus de meeste beesten samen met Bas gevonden. Overdag naar een indianenstam voetballen met de kleine mannetjes en weer kijken naar het kleilikken van een andere soort papegaaien. Na het eten eindelijk een paar biertjes met Bas en goede gesprekken gehouden, mooi! Vervolgens de jungle weer uit met de boot en op naar Banos. Onderweg nog met twee ziplines van 700 en 900 meter over een kloof gevlogen, cool! De dag daarna zelf invullen, dus eindelijk leuke activiteiten doen ;) Eerst met Bas en Sjak abseilen en springen van watervallen en daarna ook met Martin raften! Actieve en leuke dag dus, uiteraard afgesloten met lekker eten en wijn!

Toen ging de allerlaatste week in en er stonden nog een paar mooie dingen op het programma! Eerst zijn we met een wandeling naar 5100 meter gelopen wat bijzonder blijft. De hoogte die voel je en het uitzicht is natuurlijk super! Met een groepsreis doe je ook activiteiten die je zelf niet zo snel zou doen, zoals met een treintje de bergen door rijden. Maar eigenlijk was dat best leuk want je had een mooi uitzicht op een ander soort natuur! Ecuador is ook weer heel divers en heeft net als Peru eigenlijk alles qua natuur, mooi land! Nog een paar dagen naar Cuenca en Guayaquil om souvenirs en een Panama hoed te kopen voordat het hoogtepunt van de reis zou komen: de Galapagoseilanden!! Hierover kun je eigenlijk een apart verhaal schrijven, zo bijzonder dat het landschap en de dieren daar zijn. De eerste dag meteen geconfronteerd met tientallen reuzenschildpadden op het land, zo gaaf in het wild! Wat een beesten! Uiteraard moesten wij ze even aanraken en je raadt alweer wie daarop werd aangesproken... Verder door naar een ander eiland om te snorkelen en een totaal ander landschap te zien. Als je daar dan aankomt en de zeehonden en grote leguanen liggen gewoon op het pad waar je binnen een meter langs moet dan ben je toch wel even verbaasd. Snorkelen kan daar perfect in het heldere water en het is echt super wat je dan ziet! De gekste, gekleurde vissen, zeesterren, roggen, kwallen, zeeschildpadden en zeehonden! Super gaaf! Vanuit het bootje ook pinguïns, pelikanen, witpunthaaien en de beroemde Jan van Gent/blue-footed-booby vogel aan het jagen gezien, spectaculair! Sommige beesten komen alleen hier voor en dat is toch wel bijzonder om je te realiseren. Nog een mistige wandeling naar een vulkaan en lekker op het strand gelegen tussen de zeehonden. Kortom, een perfecte afsluiting van een nog beter jaar. Op het vliegveld afscheid genomen want ik had een andere vlucht. Voordat ik echter het vliegtuig in kon moest ik me eerst melden bij de drugscontrole. Hoewel ik uiteraard niks meehad is dat toch wel spannend want je weet nooit wat er met je tas gebeurd in de tussentijd. Gelukkig niks aan de hand en de laatste reis kon beginnen. Fijn om zo alles even alleen af te sluiten!

Na 351 dagen zet je dan weer voet op Neerlandsche bodem. Door een super welkom (thanks schatjes!!) voel je je gelijk weer helemaal thuis en als je dan ’s avonds weer bij Jack’s op het terras zit weet je het zeker: thuis is goed! Het was de eerste paar dagen nog wel onwerkelijk en een soort van roes waar je in zit, maar door alle leuke reacties, interesses en knuffels is het ook weer heerlijk. Een beetje dubbel wel natuurlijk, aan de ene kant wil je de vrijheid houden en op vakantie zijn maar aan de andere kant fijn om gewoon weer normaal te kunnen leven met iedereen die je een jaar niet hebt gezien om je heen. Het was ook goed zo en ik had niet nog langer weg gewild. Heb alles gedaan wat ik wilde en eigenlijk nog veel meer, een super jaar! De eerste week thuis was natuurlijk perfect: het mooiste feest van het jaar. Op de kermis kom je dan echt iedereen weer tegen, raar en fijn tegelijk. Na een tijdje ben je al die gesprekken natuurlijk wel zat, maar het is ook top om zoveel geïnteresseerde vragen te beantwoorden! Je rolt daardoor zo weer in het Heemskerkse leven en dat is helemaal niet erg. Die eerste week is natuurlijk niet helemaal normaal, al gedragen we ons natuurlijk altijd. Afgelopen week ‘gewoon’ weer aan het werk, dan is het toch wel echt voorbij. Maar ook dat is weer leuk en gezellig (ja, echt)!
Tijdens zo’n reis realiseer je je eigenlijk dat het ‘gewone’ wat wij hier hebben, helemaal niet zo gewoon is. Je kunt niet even de koelkast opentrekken, tv kijken op de bank, kleren pakken die je aan wilt, een bakkie doen of feesten met vrienden, naar een verjaardag of spontaan een borrel doen met elkaar, even bijpraten over helemaal niks, bij je familie langsgaan of gewoon even (heel even) werken. Dat gewone kun je op reis allemaal niet eventjes vanzelf doen. De mensen en culturen die je ziet doen het allemaal zo anders, gedwongen of door andere oorzaken. Het is niet te vergelijken, maar je realiseert je eigenlijk dan pas echt hoe goed gewoon eigenlijk is.

Ik heb een jaar lang van alles genoten, alles gedaan wat ik wilde en wanneer het mij uitkwam. Het zat heel vaak mee, maar soms ook wat tegen. Dat hoort erbij en daar leer je van. Het was door alles een geweldige ervaring en heel bijzonder om te doen. Ik zou het reizen absoluut aan iedereen aanraden en kan alleen zeggen als je twijfelt of altijd weer een excuus bedenkt: DOE HET! Voor vragen weet je me te vinden. Iedereen waar ik op welke manier dan ook contact mee heb gehad of die iets hebben laten horen hebben hier absoluut positief aan bijgedragen. Voor mij was dat heerlijk om te hebben en heel fijn om te weten. Ik schrijf dit laatste verhaal vanuit Zwitserland, want ja dat thuis zitten is ook niet alles en ik moet toch dat jaar volmaken he! Precies een jaar geleden zat ik in het vliegtuig, het is (achteraf) voorbij gevlogen! Iedereen ontzettend bedankt en we zien elkaar snel weer, ciao!!